BiriktirmeKutusu

Fotoğrafım
Ad:
Konum: Türkiye

Perşembe, Ekim 23, 2008

****100 **** HAYATIN ANLAMI

Eski zamanlarin birinde bir adam hayatin anlaminin ne olduguna takmiskafayi..Buldugu hiçbir cevap ona yeterli gelmemis ve baskalarina sormaya kararvermis..Ama aldigi cevaplarda ona yetmemis.Fakat mutlaka bir cevabi olmalidiyormus..Ve dolasip herkese bunu sormaya karar vermis..Köy,kasaba,ülke dolasmis bu arada zamanda durmuyor tabiki ...Tam umudunu yitirmisken bir köyde konustugu insanlar ona-Su karsi ki daglari görüyormusun,orada yasli bir bilge yasar istersen onagit belki o sana aradigin cevabi verebilir. " demisler.Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yasadigi eve ulasmis adam. Kapidaniçeri girmis ve bilgeye Hayatin anlaminin ne oldugunu somus ..Bilge sana bunun cevabini söylerim ama önce bir sinavdan geçmen gerekiyordemis ...Adam kabul etmis..Bilge bir çay kasigi vermis adamin eline ve içinede silme bir sekildezeytinyag doldurmus.Simdi çik ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel ...Yalniz dikkat et kasiktaki zeytinyag eksilmesin eger bir damla eksilirsekaybedersin..Adam gözü çay kasiginda bahçeyi turlayip gelmis.Bilge bakmisevet demis kasikta yag eksilmemis,peki bahçe nasil di(!)Adam saskin..Ama demis ben kasiktan baska bir yere bakmadim ki ....Simdi tekrar bahçeyi dolasiyorsun kasik yine elinde olacak ama bahçeyiinceleyip gel ,demis Bilge...Adam tekrar bahçeye çikmis gördügü güzellikler büyülemis muhtesem birbahçedeymis çünkü ...Geri geldiginde bilge ,adama bahçe nasildi diye sormus ...Adam gördügü güzellikler karsisinda büyülendigini anlatmis..Bilge gülümsemis ,ama kasikta hiç yag kalmamis demis ve eklemis"--Hayat senin bakisinla anlam kazanir ya sadece bir noktayi görürsünhayatin akip gider sen farkina varmazsin..Yada görebilecegin tümgüzelliklerin tam ortasinda hayati yasarsin akip giden zamanin anlamkazanir"Hayatinin anlami senin bakislarinda gizli

Salı, Ekim 21, 2008

99 * DOGUM & OLUM

ÖLÜNCE ÖLMÜŞ MÜ OLACAĞIZ???

> NEFİS BİR YAZI ...YİNE CAN DÜNDAR'DAN!!!!!!!!>>

Karanlıktaymışlar.> İki embriyo, bir ana rahminde...> Her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde...> Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece...> Haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş.> Elleri, ayakları belirginleşmiş.> Gözleri çıktıkça meydana,> İkisi de çevrede olup biteni fark etmiş...> Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu...> Sıcak, ıslak, sevgi dolu...> 'Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz ki' demişler, '...bize ne mutlu...'> Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler.> Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler.> Onları besleyip büyüten kordonu fark edince> O kordonla kendilerini var eden Anne'lerine şükretmişler.> Sonra başlamış bir varoluş tartışması:! > 'Buraya nereden geldik, biz nasıl olduk' diye sormuş ikizler...> 'Annemiz' demiş biri, 'O bizi var etti, bize can verdi.'> 'Ne biliyorsun' diye itiraz etmiş öteki, 'Sen hiç Anneni görmedin> ki...':> 'Belki de o sadece zihnimizdedir. Anne inancı bizi rahatlattığı için> uydurduğumuz bir şeydir.'> Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler.> Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler.> Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların...> Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın...> Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;> Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek.> '- Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruz' diye fısıldamış> ikizlerden biri efkarla...> '- Ben gitmek istemiyorum' diye diretmiş öteki; 'doyamadım ki daha> hayata...'> '- Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan> sonra hayat vardır.'> Sormuş karamsar olan:> '- Bir gün bize hayat veren kordo n kesilecek. Ondan sonra> başımıza neler gelecek?'> Şiirle cevaplamış iyim ser olan:> 'Birçok giden/ memnun ki yerinden/ çok seneler geçti/ dönen yok> seferinden...'> Ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış.> Dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış.> Buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar.> Ve 'ömrümüz bitti' diye çığlık çığlığa ağlaşmışlar.> Azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,> Ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar.>>> Bu bir CAN DUNDAR Yazısıdır,>> hayatı sadece dünyadan ibaret sananlar> gibi, yaşamlarının sadece ana rahminde olduğunu ve doğunca öleceklerini> sanıyorlar..>> Kimbilir belkide bizde> yanılıyoruz onlar gibi..> Ölünce ölmüş değil,> belkide doğmuş olacaz..> Nerden bilebiliriz ki!